Region Monastir

Miasto Monastyr (arab. Al-Munastir, fr. Munastir), choć jego nazwa brzmi dość swojsko, leży w północnej części Tunezji, a dokładnie w środkowej części wschodniego wybrzeża tego kraju. Nazwa miasta wywodzi się od chrześcijańskiego klasztoru, ale jego historia sięga dalej niż czasów chrześcijańskich. Obecnie to ok. 36-tysięczne miasto leżące 25 km na południe od Susy (arab. Susah, fr. Sousse), stolicy regionu, nad Morzem Śródziemnym. Monastyr ma ponadto ciekawe położenie topograficzne, leży bowiem na niewielkim półwyspie wysuniętym dość wyraźnie w morze. Dobrą komunikację lotniczą z Europą zapewnia międzynarodowe lotnisko (Habib Bourguiba International Airport) leżące niedaleko na zachód od miasta. Dobra jest także sieć dróg lądowych w okolicy.

Historia

Monastyr był miastem znanym już w czasach fenickich i rzymskich. Podobnie jak słynną Kartaginę założyli go Fenicjanie, słynący z talentów kupieckich. Był to niegdyś port rybacki i nosił on nazwę Ruspina, potem zmienioną na Monastyr. Za czasów rzymskich Monastyr był punktem wypadowym dla cesarzy Rzymu w trakcie ich afrykańskich wypraw. Monastyr swój złoty wiek przeżywał w średniowieczu, za panowania dynastii Aghlabidów (dynastia emirów, członków arab. plemienia Bani Tamim, rządzili w rejonie dzisiejszej Tunezji w IX i X w.).
W czasach współczesnych Monastyr zasłynął jako miejsce urodzin pierwszego prezydenta niepodległej Tunezji – Habiba Bourguiby.

Atrakcje turystyczne

Po odzyskaniu niepodległości przez Tunezję (1957) rozpoczęła się intensywna przebudowa i modernizacja Monastyru, w wyniku czego wyburzono niestety sporą część murów medyny, czyli starego miasta. Mimo to do dziś zachował się m.in. wspaniały ribat (czyli muzułmański ufortyfikowany klasztor) znany jako Ribat Harthema – okazały kompleks zabudowań złożony z sal, wież, schodów i korytarzy. Wybudowano go już za czasów arabskich w roku 796, by bronić wybrzeża i wnętrza kraju przed wrogami. Z boku dziedzińca znajduje się sala modlitw, współcześnie wykorzystywana jako muzeum prezentujące sztukę całego świata islamu. Obecnie jego niezwykły nastrój przyciąga nie tylko turystów, ale i filmowców, którym służy jako naturalna sceneria podczas kręcenia filmów i przedstawień teatralnych (m.in. \"Życie Chrystusa\", \"Żywot Briana\", \"W pustyni i w puszczy\"). Ribat posiada też wieżę obserwacyjną, z której roztacza się panorama miasta oraz widok na linię brzegową i morze.
Do ribatu bezpośrednio przylega tzw. Wielki Meczet, którego charakterystycznym elementem jest minaret o podstawie kwadratu. Nad Monastyrem górują też minarety mauzoleum Bourgiby – pierwszego prezydenta niepodległej Tunezji i bodaj największego obywatela miasta, którego pochowano tu w 2000 r. Niedaleko Monastyru (ok. 50 km) leży ciekawa miejscowość turystyczna – Al-Mahdija (lub po prostu Mahdija), pamiętająca czasy średniowiecza, z atrakcyjnymi, czystymi plażami. Założona w X w. przez Abd Allaha al-Mahdiego, założyciela państwa Fatymidów, lata największej świetności miała właśnie w X w., kiedy to była ważnym miastem handlowym, dysponowała własną flotą handlową i otoczona była murami obronnymi 10-metrowej wysokości. W niewielkim mieście Al-Dżamm (fr. El Jem), również leżącym niedaleko Monastyru (ok. 60 km), znajduje się imponujących rozmiarów amfiteatr rzymski z III w. p.n.e. – trzeci pod względem wielkości na świecie i lepiej zachowany niż rzymskie Koloseum. W tym samym mieście znajdują się ruiny mniejszego amfiteatru i wille rzymskie.
Ok. 130 km na południe od Monastyru leży archipelag Wysp Karkanna (lub Qarqannah). Składa się z 9 wysp, w tym z 2 większych. W drodze na nie warto na dłużej zatrzymać się w drugim co do wielkości mieście Tunezji – Safakisie (ang. i fr. Sfax), które podobnie jak Monastyr może poszczycić się zabytkową medyną (stare miasto).
Będąc w Monastyrze koniecznie trzeba wybrać się do pobliskiej Susy (Sousse) której medyna (stare miasto) została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. (1988). Suska medyna to mozaika stylów: są tu resztki budowli fenickich, rzymskich (min. katakumby), bizantyjskich oraz budowle islamu, m.in. Wielki Meczet i ribat.
Ciekawym miejscem pod względem przyrodniczym jest jezioro Sebha Moknine leżące 25 km od centrum Monastyru. Nieco dalej leżą jezioro Sebkhet de Sidi El Hani (50 km) i Sebhika Kelbia (60 km z centrum miasta).

Plaże i sporty

Plaże okolic Monastyru są piaszczyste i łatwo dostępne. Dodatkowym ich atutem są płytkie wody przybrzeżne. Tutejsze hotele i ośrodki turystyczne oferują szerokie spectrum możliwości uprawiania sportu, w ofercie są tradycyjne: piłka nożna, siatkówka, tenis ziemny, jazda konna, tenis stołowy, badminton i golf (dwa 18-dołkowe pola golfowe w okolicy: Flamingo i Palm Links); ale też mniej typowe jak aerobik wodny, łucznictwo, nurkowanie, mini golf czy waterpolo. Z racji bliskości morza nie brak też oferty sportów wodnych takich jak windsurfing, żeglarstwo, narty wodne i motorowe sporty wodne. Jeszcze innych wrażeń dostarczyć mogą przejażdżki na wielbłądach i quadach.

Noclegi

Monastyr posiada zróżnicowaną bazę hotelową od kameralnych i rodzinnych obiektów po luksusowe pałace. Większość hoteli posiada również fantastycznie przygotowane i wyposażone centra thalassoterapii (zestaw zabiegów wykorzystujących wyciągi z alg, lecznicze błoto oraz wodę morską z nieskażonych rejonów) i balneoterapii, gdzie zadbać można o stan ducha i ciała zażywając relaksacyjnych i leczniczych zabiegów. Wiele tutejszych hoteli usytuowanych jest tuż przy plaży, ale i tak na wyposażeniu posiadają one własne baseny i brodziki dla dzieci.

Wycieczki fakultatywne

Położenie Monastyru sprzyja łatwemu wyprawianiu się w różne rejony Tunezji. Szczególnie warte polecenia są wycieczki do Tunisu, pobliskiej Kartaginy i andaluzyjskiej enklawy Sidi Bou Said (miasteczko założone w XV w. przez hiszpańskich Maurów); ponadto wyprawy na Saharę, do wyschniętego słonego jeziora Szott el-Dżerid. Firmy turystyczne oferują też wycieczki objazdowe po najciekawszych zabytkach z czasów rzymskich, do centrum kultu – miasta Kairuan (fr. Kairouan), czwartego po Mekce, Medynie i Jerozolimie świętego miasta islamu. Lub do Nabeul będącym centrum handlu ceramiką (miasto to posiada też medynę).

Kuchnia

Tunezyjska kuchnia cechuje przede wszystkim pikantność. Spożywa się niej dużo mięsa pod każdą postacią. Bogactwo tunezyjskiej kuchni jest efektem wielu kultur oddziaływającej na nią przez wieki. Przykładowe, najpopularniejsze tunezyjskie dania mięsne to: brochette (kebab z mięsem lub rybą), mirqaz (kiełbaski z jagnięciny, można je spożywać na gorąco lub zimno), kousha (jagnięcina przyprawiona rozmarynem, miętą i kurkumą) i kammounia (duszone mięso z dużą ilością kminku). Chyba najbardziej oryginalnymi daniami kuchni tunezyjskiej są potrawy tajine (omlet z fasolą lub ziemniakami, bułką tartą, siekanym mięsem, serem oraz jajkami) i harissa (bardzo pikantna pasta z suszonej ostrej papryki). Spędzając wakacje na Djerbie można skosztować też tutejszych specjałów cukierniczych, np. loukoumu (deser na bazie skrobi oraz cukru, po wymieszaniu z innymi składnikami powstaje kleista masa, która spożywana jest po uprzednim pokrojeniu jej w kostkę) albo makhroundów (ciastka z grysiku w miodzie, nadziewanych daktylami). Już chyba sam opis tych smakołyków stanowi wystarczającą zachętę do odwiedzenia Djerby o dowolnej porze roku.

Klimat, pogoda, średnie temperatury

Cała Tunezja, a więc i rejon Monastyru, leży w strefie klimatu śródziemnomorskiego, z pewnym udziałem klimatu zwrotnikowego, co powoduje, że nie jest tu za gorąco (w lecie – lipiec, sierpień, wrzesień, październik – temperatury oscylują w okolicach 30°C). Oddziaływanie klimatu zwrotnikowego ujawnia się w bardzo małej liczbie opadów w okresie letnim.